Hoe vervelend zou het zijn als je lichaam niet doet wat je zou willen dat het doet? Dat wat normaal zo vanzelfsprekend gaat, opeens niet meer lukt. Dat je wilt praten, de woorden en zinnen in je hoofd zitten maar het je niet lukt deze daadwerkelijk uit te spreken. En jouw werkelijkheid opeens totaal veranderd…
Ieder die mij persoonlijk kent weet dat ‘geduldig afwachten’ niet een van mijn sterkste kwaliteiten is… Maar nu ik de diagnose ‘Functioneel Neurologische stoornis’, oftewel ‘FNS’ kreeg, werd mijn geduld een lange tijd enorm op de proef gesteld. Zo kon ik de eerste dagen en maanden na mijn diagnose weinig tot niets hebben. Licht, geluid, TV kijken, bellen/appen, zelfstandig lopen, alleen boodschappen doen, eten koken, autorijden of überhaupt nadenken, praten en snel reageren lukte niet meer. Elke prikkel was er vaak al één te veel.
Toen ik net ziek was had ik in het begin tussen de 4 á 7 keer per dag een PNEA aanval. Dit zijn niet epileptische aanvallen waarbij je geen inwendig schade oploopt. Deze aanvallen duurden bij mij gemiddeld 5 tot 10 minuten. Op die momenten had ik vaak heftige lichamelijke schokken, spastische en ongecontroleerde bewegingen in mijn armen en benen en kon ik niet meer adequaat regeren op mijn omgeving. Ook had ik inwendig enorm veel pijn, kon ik alleen maar huilen, voelde ik enorme paniek en sloeg mijn hoofd vanuit mijn nek regelmatig hard naar achter. Verder kon ik slechts 2 stappen normaal lopen en zakte ik langere tijd al bij de derde stap door mijn benen heen. En daarbij had ik ook nog eens last van tics met woorden bij overprikkeling of plotselinge bewegingen, wat ikzelf regelmatig vergeleek met La Tourettes…
Nieuwsgierig naar hoe mijn verhaal verder gaat? Like, subscribe en volg mij dan via mijn Instagram- of Facebook kanaal en blijf zo als één van de eerste op de hoogte van alle updates, acties en vervolgstories!
Reactie plaatsen
Reacties